2007, BSc മൂന്നാം വര്‍ഷം.
ക്വാണ്ടംമെക്കാനിക്സ് ക്ലാസ്സില്‍ ഹരികൃഷ്ണന്‍ സര്‍ ഹാര്‍മോനിക്‌ ഒസിലേറ്റര്‍ പ്രശ്നത്തിന്റെ നൂലമാലകളില്‍ പെട്ട് അസിംടോടിക്‌ മാര്‍ഗങ്ങളില്‍ അഭയം പ്രാപിക്കുമ്പോള്‍, ബോര്‍ഡില്‍ കഷ്നിക്കപ്പെട്ട ഊര്‍ജ നിലകളുടെ ചിത്രങ്ങള്‍ രൂപം കൊള്ളുമ്പോള്‍ ക്ലാസ്സിന്റെ ഒരു മൂലയില്‍, പിന്‍ബെഞ്ചില്‍ ഇരുന്നു കുറിച്ചിട്ട ചിലവരികള്‍. (പഴയ നോട്ടുകള്‍ പരിശോധിക്കുമ്പോള്‍ കിട്ടിയത്.)
നിങ്ങള്‍ക്കറിയാവുന്നത്
വിശപ്പിനെക്കുറിച്ചും ദാഹത്തെക്കുറിച്ചും മാത്രമാണ്.
തീക്ഷ്ണമായ ഈ ചൂടില്‍
വേച്ചു വേച്ചു, വഴിയറിയാതെ ഉഴലുമ്പോഴും
നിങ്ങള്‍ ചിന്തിക്കുന്നത്
വിശപ്പിനെക്കുറിച്ചും ദാഹത്തെക്കുറിച്ചുമാണ്.
മനസ്സിന്റെ ഇരുണ്ടകോണുകളില്‍
വിണ്ടുകീറിയ സ്വപ്നങ്ങളില്‍
ചോര്‍ന്നൊലിക്കുന്ന ആശയുടെ മേല്‍ക്കൂരകളില്‍
നിങ്ങള്‍ കാണുന്നത്
കേവലം വിശപ്പും ദാഹവും മാത്രമാണ്.
മനുഷ്യാ,
ഇതു പുതിയ നൂറ്റാണ്ട്.
നിങ്ങള്‍ എന്തുകൊണ്ട്
പറക്കും തളികകളെ കുറിച്ചു ചിന്തിക്കുന്നില്ല?
വിശപ്പും ദാഹവുമില്ലാതെ,
എവിടെനിന്നും എവിടേക്കും പറക്കാവുന്ന
പല നിറങ്ങളിലുള്ള പറക്കും തളികകള്‍ !
സുഹൃത്തേ,
ഇനിയെങ്കിലും ചിന്തിക്ക്.
No comments:
Post a Comment